Certyfikacja biomasy stałej w ramach dyrektywy (UE) 2018/2001

W ramach wdrażania wymogów ustanowionych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (wersja przekształcona), Administrator Systemu KZR INiG wystąpił we wrześniu 2020 r. na podstawie art. 30 ust. 4 i ust. 5 ww. dyrektywy do Komisji Europejskiej o zatwierdzenie Systemu KZR INiG – dobrowolnego systemu certyfikacji, jako wykazującego zgodność biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w tej dyrektywie. Wniosek dotyczył możliwości potwierdzania zgodności biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy z kryteriami zrównoważonego rozwoju, zarówno w zakresie biomasy rolniczej, jak i biomasy leśnej. W lipcu 2021 System KZR INiG uzyskał wstępną pozytywną ocenę Komisji Europejskiej (preliminary positive assessment): https://energy.ec.europa.eu/topics/renewable-energy/bioenergy/voluntary-schemes_en. Na tej podstawie, zgodnie z komunikatem Ministerstwa Klimatu i Środowiska z dnia 27 września 2021r. System KZR INiG mógł od lipca 2021 r. potwierdzać spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju przez biomasę wykorzystywaną na potrzeby energetyczne przez prowadzących instalacje objęte systemem EU ETS: https://www.gov.pl/web/klimat/komunikat-ws-stosowania-dobrowolnych-systemow-certyfikacji-kryteriow-zrownowazonego-rozwoju-na-potrzeby-wymagan-systemu-eu-ets.

Decyzją Wykonawczą Komisji (UE) 2022/603 z dnia 8 kwietnia 2022 System KZR INiG został zatwierdzony przez Komisję Europejską do wykazywania zgodności biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w art. 29 ust. 2–5 i 10 dyrektywy (UE) 2018/2001. Decyzja z dnia 8 kwietnia 2022 nie zatwierdziła Systemu KZR INiG w zakresie uprawnienia do wykazywania zgodności biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy z kryteriami zrównoważonego rozwoju opisanymi w art. 29 ust. 6–7 dyrektywy (UE) 2018/2001.

Kryteria zrównoważonego rozwoju dla biomasy stałej zawarte w art. 29 ust. 6-7 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r., dotyczą wyłącznie biomasy leśnej (Systemy monitorowania gospodarki leśnej - Art. 29.6 i LULUCF – Art. 29.7) i mają na celu potwierdzenie miejsca pochodzenia tej biomasy. W przypadku biomasy stałej innej niż biomasa leśna nie weryfikuje się zgodności z kryteriami, opisanymi w art. 29 ust. 6-7 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r.; w odniesieniu do biomasy stałej innej niż biomasa leśna weryfikowana jest wyłącznie zgodność z kryteriami zrównoważonego rozwoju zawartymi w art. 29 ust. 2-5 i 10 ww. dyrektywy .

Przez biomasę leśną należy zgodnie z art. 1 pkt 26) dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. należy rozumieć biomasę pochodzącą z produkcji leśnej.

Celem uniknięcia wątpliwości, Administrator Systemu wskazuje, że zgodnie z decyzją wykonawczą 2022/603 z dnia 8 kwietnia 2022,  System KZR INiG wykazuje zgodność z kryteriami zrównoważonego rozwoju dla następujących surowców:

1. biomasa rolnicza  (art. 29 ust. 2-5 i 10),

- uprawy celowe roślin energetycznych w zakresie kryteriów określonych w art. 29 ust. 3-5 i 10 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. – np. zrębka wierzby energetycznej,

- odpady / pozostałości rolne w zakresie kryteriów określonych w art. 29 ust. 2-5 i 10 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r.  – pellet i brykiet ze słomy/siana, zrębka z pozostałości po sadach drzew owocowych,

2. odpady / pozostałości z przemysłu rolno – spożywczego w zakresie kryteriów określonych w art. 29 ust. 10 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. – pellet/brykiet z łuski słonecznika, pellet/brykiet  z wytłoków z oliwek, pellet/brykiet z wytłoków z buraka cukrowego, pellet/brykiet z suszów owocowych, pestki owocowe luzem, łuski olejowca gwinejskiego luzem i inne,

3. odpady / pozostałości inne w zakresie kryteriów określonych w art. 29 ust. 10 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. – zrębka z wycinki pod inwestycje, pasy drogowe, zieleni miejskiej, usuwanie samosiejek z terenów rolniczych,

4. pozostałości z  przemysłu drzewnego w zakresie kryteriów określonych w art. 29 ust. 10 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. – trociny, zrzyny, kora  i pellet drzewny z tartaków i zakładów przetwórczych biomasy leśnej.

Dla surowców odpadowych, pozostałościowych System KZR INiG potwierdza odpadowy/pozostałościowy charakter, sposób pozyskania, a w szczególności, czy surowiec nie powstał wskutek celowego działania.

W przypadku wymienionych powyżej surowców państwo członkowskie nie może odmówić uznania dowodu potwierdzenia KZR wydanego przez System KZR INiG.

Potwierdzenie spełnienia kryteriów w obszarze biomasy leśnej odbywa się na poziomie pierwszego punktu skupu. Podmioty pozyskujące biomasę bezpośrednio z lasu powinny legitymować się certyfikatem, który jest akceptowany z prawnego punktu widzenia. Zadaniem kolejnych ogniw w łańcuchu dostaw jest prawidłowe zarządzanie poszczególnymi partiami, zgodnie z zasadami bilansu masy. Decyzja nr 2022/603 wydana dnia 8 kwietnia 2022 r. dla Systemu KZR INiG potwierdza prawidłowość działania Systemu KZR INiG w zakresie bilansu masy. W związku z tym dowody potwierdzające spełnienie KZR w obszarze biomasy leśnej, wystawione przez kolejne podmioty w łańcuchu dostaw dla biomasy leśnej nie mogą być kwestionowane. Tym samym ryzykiem związanym z brakiem uznania KZR INiG w tym obszarze objęte są tylko podmioty o zakresie certyfikacji „Pierwszy punkt skupu pozostałości z leśnictwa”.

 Akceptacja dowodów wydanych przez systemy dobrowolne w zakresie, który nie jest objęty Decyzją leży w gestii państw członkowskich https://energy.ec.europa.eu/topics/renewable-energy/bioenergy/voluntary-schemes_en. Administrator Systemu KZR INiG wystąpił z wnioskiem do właściwych polskich organów z wnioskiem, czy będą one akceptowały dowody wydane przez te dobrowolne systemy certyfikacji, dla których wydano decyzje, nieobejmujące zakresu określonego w art. 29 ust. 6-7 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. Obecnie Administrator oczekuje na odpowiedź.

Jednocześnie, System KZR INiG zapewnia, że czyni starania w celu uzyskania decyzji potwierdzającej możliwość wykazywania zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju zawartymi w art. 29 ust. 6-7 dyrektywy 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r.